Po ukończeniu wydziału fizyki i
uzyskaniu dyplomu MBA w Szkole Zarządzania w Insead,
Fontainbleu/Francja, Randolf Rodenstock przyłączył się do
firmy w 1976. Początkowo kierował nią razem z ojcem. Przejął
wszystkie obowiązki zarządzania firmą w 1990 roku i wybrał dla
Rodenstock strategię wychodzenia naprzeciw rosnącym wymogom
globalizacji.
W związku ze zwiększającą
się presją kosztów, Randolf Rodenstock przeniósł główną część
produkcji za granicę, zwiększając konkurencyjność firmy.
Zmodernizował firmę i cierpliwie budował jej potencjał wokół
okularów jako działalności podstawowej.
W 2002, Randolf Rodenstock nadał firmie
strukturę zgodną z wymogami rynków kapitałowych i sprzedał
udziały osobom niebędącym członkami rodziny, otwierając jej
drogę do pierwszego notowania na giełdzie. W 2003 przestał być
Dyrektorem Wykonawczym i przeszedł do Zarządu, ale nadal
pozostał związany z Grupą Rodenstock w tym
charakterze.
Dzisiaj prof. Randolf
Rodenstock jest Partnerem Zarządzającym holdingiem rodzinnym,
Optische Werke G. Rodenstock GmbH & Co. KG (OWGR).
Ponadto zajmuje wiele honorowych stanowisk. Po 15 latach
przewodniczenia Bawarskiemu Stowarzyszeniu Przemysłu
metalurgicznego i Elektrycznego (VBM) oraz Bawarskiemu
Związkowi Ekonomicznemu (vbw), został honorowym prezesem vbw.
Jest wiceprezesem Bawarskiej Federacji Przemysłowej
(BDA), członkiem komitetu sterującego Niemieckiej Federacji
Przemysłowej (BDI) oraz prezesem Instytutu Romana Herzoga.
Rolf Rodenstock, absolwent zarządzania,
obronił doktorat i został wykładowcą. W 1953 przejął stery po
ojcu. Przekształcił i zrestrukturyzował firmę, doprowadzając
firmę Rodenstock do doskonałej formy. Rolf Rodenstock był
uznawany za jednego z najlepszych przedsiębiorców w młodej
republice federalnej.
Poza soczewkami
okularowymi interesowała go produkcja opraw - w ten sposób
powstała marka Rodenstock. Pod jego zarządem wprowadzono
nowoczesne planowanie przemysłowe i metody produkcji oraz
powołano spółki zależne w wielu innych
krajach.
Ponadto Rolf Rodenstock wziął na
siebie odpowiedzialność społeczną. Przykładowo, w latach
1978-1984 przewodził Niemieckiej Fedracji Przemysłu (BDI). Był
prezesem Instytutu Gospodarki Niemieckiej (IW) w latach 1966
do 1978. Od 1971 do 1990 zasiadał w zarządzie Izby Handlowej w
Monachium i górnej Bawarii (IHK).
Alexander Rodenstock przyłączył się do
firmy w roku 1905, w wieku 22 lat. Za namową ojca przerwał
studia fizyczne i ekonomiczne i zajął się kierowaniem firmą
rodzinną w 1919.
W momencie, gdy
przystąpił do firmy, firma Rodenstock zatrudniała 200
pracowników, a do jego śmierci w 1953 stan osobowy się
potroił. Okres jego pracy charakteryzuje się wytrwałością i
upartością. Fazy wzrostu przed pierwszą wojną światową i
latami 30., przerywane były katastrofalnymi wydarzeniami
takimi jak dwie wojny światowe i kryzys
gospodarczy.
Pomimo wszystkich porażek i
dzięki licznym sukcesom, Alexandrowi udało się utrzymać
rodzinny charakter firmy. Oparł się próbom przejęcia i
wymuszonych fuzji w okresie narodowego
socjalizmu.
Alexander Rodenstock brał
udział w Monachijskiej Rewolucji Sowieckiej po stronie
burżuazyjnych kontrrewolucjonistów i był radcą miasta
Monachium z ramienia Bawarskiej Partii Ludowej w latach
1919-1925. Poza tym Alexander Rodenstock zajmował wiele
honorowych stanowisk w instytutach przemysłowych i społeczno-politycznych.
1 stycznia 1878 r. Josef Rodenstock (32
lata), sprzedawca własnoręcznie projektowanych instrumentów
pomiarowych i oprawek, rozpoczął współpracę ze swoim bratem
Michaelem z firmy “G. Rodenstock”, założonej w Würzburgu w
1877.
Siedziba spółki została
przeniesiona do Monachium w 1883 i znajduje się tam do
dzisiaj.
“Self-made man”, który lubił
ryzyko, był mieszanką pomysłowości, odwagi i nadzwyczajnej
inteligencji. Uważano go za sprawiedliwego, pomocnego i
dowcipnego, ale “przerażającego, gdy wpadał w furię
przeżywając własne błędy lub ograniczenia”. Stworzył firmę z
niczego, swoją energią i żelazną wolą. Chociaż w krótkim
czasie stał się bardzo bogaty, pozostał skromnym człowiekiem.
Jako biznesmen, nigdy nie unikał sporów,
gdyż uważał, że są ważne dla rozwoju firmy. Walczył z
nieprofesjonalnymi sprzedawcami okularów, wszczynał procesy
przeciwko konkurencji i przeciwstawiał się okulistom
narzekającym na edukacyjne publikacje Rodenstock.